Með höfuðið fullt af...

... kvefi og klofið fullt af blóði.

Ekki góð blanda. Hef lifað vikuna þokkalega vel af þrátt fyrir þessi ósköp. Blæðingarnar voru lengi að byrja og öll mín tilvera undirlögð. Ég úðaði í mig snakki meira að segja svo að mataræðið hefur ekki verið upp á sitt besta. Hlakka svo til þegar þetta er búið. Vildi að þetta væri endanlega búið en hvað veit maður hvenær það gerist.

Í dag var baby (Guðrún Halla) heima veik og ég sjálf eiginlega líka. Langar mikið í orkuna mína aftur.

Er búin að vera slöpp í allavega tvær vikur núna. Er voða mikið dóttir foreldra minna með margt og við förum ekki til læknis.

Það er líka einhver innri hippi í mér sem vill ekki sýklalyf eða stera. 

Svo kann ég bara ekki að vera veik. Er bara með mjög mjög langa kvefpest og lufsast áfram með alla mína lesti í eftirdragi.

Vikan var: blóðug og kvefuð.

Réttur vikunnar: grænmetiréttur, blómkálshöfuð í satay sósu. Mig langar ekkert í hann, hendi uppskriftinni. Ég er orðin kjötæta. Finnst grænmetisréttir ekki spennandi lengur.

Bók vikunnar: Það sem þú þráir eftir Sjöfn Asare. Mjög hot bók en svo.. (ætla ekki að spoila.)

Verkefni vikunnar: takast á við breyttar aðstæður í aðstöðunni.