Langar svo í legnám.
Bara nenni ekki að actually fara í aðgerðina og vera svo að jafna mig í nokkrar vikur.
Langar nefnilega að fá mér vinnu og þó ég hafi ekki verið greind með endómetríósu eða eitthvað þá er ég óvinnufær í minnst tvo daga þegar ég er að byrja á túr.
Það er ekki eins og ég viti hvenær blæðingar byrja heldur og geti því látið vita með fyrirvara.
No I’m the sub. Uterus dom.
Fml.
Namaste.
Eins og einhver verkjasjúklingur tók ég með öll lyfin sem ég þarf til að lifa af heima. Sé núna að það er að mestu leyti myrkrið og kuldinn sem eru að gera mér lífið leitt.
Hér á Tene er lífið einfaldara. Engin pressa, enginn herpingur og svo sannarlega ekkert stress.
Every day happy man.
Hef ekki snert lyfin síðan ég kom og þarf svo sannarlega ekki á sálfræðiþjónustu að halda.
Ísland. Hvernig á ég að lifa þig af í janúar og febrúar?
Namaste.
Ætli hver maður hafi ekki sitt eigið persónulega samband við kaffi?
Sá tiktok um daginn þar sem einhver sagði að ef kaffi yrði fjarlægt af jörðinni myndi efnahagurinn hrynja.
Eins og hver annar finnst mér sopinn góður. Bara þessi morgunbolli með morgunmatnum. Mmmm.. gott. En þegar fólk er eins og ég, með viðkvæmt taugakerfi og andstæðan við neuro typical þá getur sopinn góði komið í bakið á manni seinnipartinn með skemmtilegheitum eins og spennu, kvíða, óróleika í kerfinu og það er ekki gott. Það getur reyndar orðið mjög slæmt.
Skipti sem sagt yfir í decaf þessa viku þangað til í gær og vá, munurinn! Var suuuultuslök og kennslan í Mími kom mér ekkert í uppnám (vanalega er ég ein taugahrúga þegar ég er að kenna.) Fór svo bara í jólaboð eins og venjulegt fólk.
Allavegana, þessi póstur er áminning fyrir mig, eins konar note to self, að um leið og ég verð eitthvað stressuð, skiptu þá yfir í decaf elskan. Er líka komin með þetta eðal decaf frá Nespresso. Það er það gott að maður finnur varla muninn.
Dæmi um hvernig kaffi hefur áhrif á líkamsstarfsemina hjá mér þá var ég búin að vera með fjörfisk í neðra augnloki vinstra megin (alltaf allt vinstra megin) í sirka 10 daga en hann fór þegar ég skipti yfir í koffínlaust. Amazing ha?
Namaste
Ætli maður eldist ekki eins og aðrir.
46 ára maður lifandi, það er gamalt. En ætli maður fagni ekki minnkandi athygli og meiri sjálfsást eins og hver annar sem þroskast og fer annan hring í kringum sólina.
Er sátt við mitt líf þó það séu alveg vankantar á því svo sem. Ég er minn eigin herra sem er markmið sem ég setti mér fyrir nokkrum árum. Ég geri það sem ég vil þegar ég vil, sem er árangur í mínum heimi. Allt sem ég í rauninni vildi. En eins og við öll vitum þá eru hlutirnir ekki það einfaldir. Vil meiri félagsskap, meiri ást, meiri peninga, meira frelsi, meira sjálfstæði. Í rauninni vil ég vera á vinnustað þar sem ég er ekki með leiðinlegan yfirmann. Ég vil að vinnutíminn sé sveigjanlegur því að hitt hefur aldrei meikað sens fyrir mér. Eins lengi og fólk vinnur verkefnin ætti það ekki að skipta máli.
Það er allt á fullu spani núna. Desember er eiginlega farinn, sé varla framá að hafa tíma fyrir hitting ef einhver vildi nú hitta mig. Er að fara halda jólavöffluboð á morgun og koma öllum pökkum út áður en við fljúgum í burtu.
Eigum stefnumót við sólina.
Tíminn líður hratt á gervihnatta öld
Hraðar sérhvern dag, hraðar sérhvert kvöld
Ertu stundum hugsandi yfir öllum gulu miðunum
Þú tekur kannski of mikið út úr Gleðibankanum
Hertu upp huga þinn, hnýttu allt í hnút
Leggur ekkert inn, tekur bara út
Syndir þínar sem þú aldrei drýgðir sitja
í þankanum
Óútleystur tékki í Gleðibankanum
Þú skalt syngja lítið lag
Um lífsgleðina sjálfa í brjósti þér
Og láttu heyra að þú eigir litið gleðihús
Kósi lítið lag, sem gæti gripið mig og hvern sem
er
Þú leggur ekki in í Gleðibankann tóman blús
Þú skalt syngja lítið lag
Um lífsgleðina sjálfa í brjósti þér
Og láttu heyra að þú eigir litið gleðihús
Kósi lítið lag, sem gæti gripið mig og hvern sem
er
Þú leggur ekki in í Gleðibankann tóman blús
Hertu upp huga þinn, hnýttu allt i hnút
Leggur ekkert inn, tekur bara út
Syndir þínar sem þú aldrei drýgðir sitja
í þankanum
Óútleystur tékki í Gleðibankanum
Þú skalt syngja lítið lag
Um lífsgleðina sjálfa í brjósti þér
Og láttu heyra að þú eigir litið gleðihús
Kósi lítið lag, sem gæti gripið mig og hvern sem
er
Þú leggur ekki in í Gleðibankann tóman blús
Í gær klökknaði ég af stolti.
Afrakstur allra minna stunda inn á heimilinu, að rækta börnin mín, halda öllu í föstum skorðum, alltaf kvöldmatur, stöðugleiki, foreldrar sem eru alltaf til staðar, allt mitt.
Var nú samt vælandi á blusky yfir að það hafi nú ekki beinlínis verið ákvörðun að eignast þrjú börn á fimm ára fresti með þeirri afleiðingu að vera að fara á leiksýningu í Hlíðaskóla í þúsundasta skiptið. Dóttir mín Guðrún Halla (11 ára) kom, sá og sigraði kvöldið og hjartað mitt með stórkostlegri frammistöðu á leiksýningunni. Stjarna kvöldsins. Nokkrir einsöngvar og kunni línur sinna og annarra upp á 10.
Allavegana, er búin að vera með endæmum þreytt og kulnuð þessa vikuna. Vantar sárlega að komast í burt, bara eitthvert þar sem er náttúra og sól og yoga og hugleiðslur og ylur og hlýja. Inni sem úti.
Hápunktur vikunnar var klárlega í gærkvöldi þegar ég rifnaði næstum því af stolti yfir dóttur minni.
Lágpunktur vikunnar var kannski líka í gær þegar ég var svo utan við mig að ég gleymdi að taka með vinnubuxurnar í nuddið og var bara í buxunum sem ég er alltaf í. Fattaði þegar ég var komin út í bíl eftir vinnuna að ég var ennþá með nuddbeltið með olíunni um mig miðja. Flæktist aðeins fyrir í akstrinum en reddaðist nú.
Verkefni vikunnar.. tja. Það er bara of mikið í gangi bæði í hausnum mínum og í lífinu sjálfu að ég geri það sem þarf að gerast hverju sinni og læt þar við sitja. Verkefni vikunnar var einhvers lúxus sem ég hafði fyrir Mími. Til allrar hamingju eru bara tveir kennsludagar eftir í desember.
Social vikunnar er heldur betur í kvöld. Pubquiz með pírötum og Vikan með Gilla Malla. Vúhú!
Namaste.
Er búin að fá óvenju mörg hrós fyrir vinnuna mína þessa vikuna.
Ok, bara tvö. En mjög sterk tvö. Er svo þakklát fyrir að hafa fundið minn tilgang. Mitt dharma. Það er gefandi að gefa.
Vikan er búin að vera snarbiluð. Í gær var ég með of marga bolta á lofti. Sem sagt ólaunuðu heimilisverkin sem gerast ekki nema ég geri þau (1) Nuddið (2) þar sem ég fór heim á milli kúnna til að sinna Grjótavík ehf. (3) en þar er ég að setja inn í excel skjal vörubílaakstur í fyrirtæki mannsins míns. Byrjaði samt daginn á Mímis vinnunni (4) þar sem ég er að búa til að verkefni fyrir nemendurnar að vinna í tímanum. Ok, þetta eru bara fjórir en ég var næstum búin að missa þá alla í gærmorgun þegar fáránlegur hlutur gerðist einmitt þegar ég var að vakna.
Guðrún Halla var að gera boozt í morgunmat en allt fór úrskeiðis þegar hún var að taka botninn úr og málmhlutir fóru að fljúga í allar áttir. Þetta fór vel og hún er OK en þetta hefði getað farið miklu verr og það sat í mér til hádegis allavegana.
Í dag þarf ég að fara yfir þau myndbönd sem ég ætla að sýna á mánudaginn í Mími. Sum þeirra eru orðin ansi gömul. Þarf aðeins að upgrada.
Er annars bara afskaplega glöð að það er komin flöskudagur (djók, ekki djók) Það er orðið að hefð hjá mér að fá mér rauðvínsglas um kl 17 á föstudögum. Það gerir húsverkin aðeins skemmtilegri. Búin að komast að því að ef ég er með þunglyndi þá eru þau rótin.
Namaste. Ljósið í mér sér ljósið í þér.
Veit að Tiktok er ekki áreiðanlegur miðill.
Sem betur fer er ég minna að skrolla á þeim miðli en ég var sem er gott. Það var samt gella þarna sem hitti naglann á höfuðið þegar hún fyllyrti að samkvæmt rannsóknum væri það einungis í 3% tilfella sem áhyggjur hefðu rétt á sér, þ.e.a.s. þær raungerðust. Eins eru skilaboð deyjandi fólks oft að 98% prósent áhyggja þeirra var óþarfi.
Auðvitað reddaðist síðasta helgi og allt fór á besta veg. Endaði með því að ég fór bara á Skálmöld á föstudagskvöldið. Það var ÆÐI og ég skemmti mér konunglega. Svo gott að hitta Sunnevu líka. Svíþjóðar Sunnevuna mína sem býr í Gautaborg. Sem betur fer fór Guðrún Halla ekki á handboltamótið. Finn að ég er ekki hlynnt því að neinn eigi að vera mættur 08:50 á laugardagsmorgni á Selfoss. Sérstaklega ekki þegar það er hálka úti og það þarf að fara niður kambana fyrir ofan Hveragerði. Þekkjandi mína fjölskyldu þá myndum við vera sein því þetta er alltof snemma fyrir okkur og einhvers konar stresskeyrsla er eitthvað sem ég legg blátt bann við.
Skírnin var fín. Passaði að vera ekki þunn því núna er ég oftast þunn á morgnana um helgar. Sá prestinn minn sem skírði öll börnin mín og gifti mig. Réð ekki við mig og faðmaði hana því ég veit að hún er veik. Dauðsá svo eftir því þegar ég sá að hún setti á sig grímu eftir athöfnina. Ok, ég sá að hún var með grímu fyrir athöfnina líka en ég réð ekki við mig. Leið eins og asna eftir á. Mikið vona ég að hún eigi eftir að pluma sig og vera heil heilsu.
Vikan var alls konar. Er orðin verulega þreytt á umgengni fólksins míns. Þunglyndissvipurinn festist á mig þegar ég var í einhverja klukkutíma að sinna heimilisverkum á mánudaginn. Íbúðin er samt ekki góð. Langt frá því. Er á bömmer yfir að hafa klúðrað monsterunni minni. Umpottaði hana og setti í of stóran pott. Ég kann ekkert að umpotta:/ Hitti svo Sunnevu mína aftur í bæjarferð sem var auðvitað frábært. Alheimurinn hefur stórkostlegan húmor. Hann frétti að mér leiddist og sturtaði því á mig verkefnum að því marki að mér leið illa í gær. Fann að ég mátti ekki við meiru í gær. Það var auðvitað stórkostlegur bömmer að Trump var kosinn aftur. Fann fyrir miklum leiða frá fólki, bæði Könum og öðrum. Því miður er ég dottin í að lesa fréttir aftur. Það er ekki alltaf gott.
Verkefni vikunnar: HAHA, þau voru nokkur. Er að undirbúa kennsluna í Mími, Svanur kom með vörubílaaksturinn einmitt núna sem ég er að slá inn í skjalið góða, á eftir að ganga frá noona dæminu, ef ég ætla að vera þar þarf það að vera í dag sem ég skuldbind mig, ég á eftir að senda bókaranum mínum yfirlit yfir október, það er komið nýtt aðgangsdæmi í Mími (microsoft office 365) sem ég er ekki örugg með og blablabla. Einmitt núna hef ég nóg á minni könnu. Finn að það verður þannig út árið en hvað árið 2025 ber í skauti sér.. Verður eitthvað spennandi og nýtt.
Hápunktur vikunnar var þegar ég fór með Sunnevu í Pönksafn Íslands á gamla núllinu í Bankastræti. Það var mood.
Lágpunktur vikunnar var á mánudaginn þegar þunglyndissvipurinn festist á mig og ég gerði mér grein fyrir að mér myndi ekki einu sinni líða vel í nýrri vinnu vitandi af öllum húsverkunum á þessu heimili sem enginn sinnir nema ég.
Social vikunnar var faktiskt bæjarferðin með Svíþjóðar Sunnevu vinkonu. Hún segir oft þetta orð: faktiskt. Eitthvað sænskt geri ég ráð fyrir.
Allavegana, þessi pistill er nú næstum eins og kæri sáli. Er að bíða eftir því að einhvern föstudaginn vakni ég með ljóð á reiðum höndum í stað upptalningu á vikunni sem var að líða.
Góðar stundir,
Namaste.
Aldurinn maður. Aldurinn.
Þetta er svo skrýtið. Ég er eiginlega alltaf jafn hlessa þegar ég horfi á lappirnar mínar þegar ég sit á klósettinu. Húðin á lærunum er lausari, það eru komin einhvers konar æðaslit rétt hjá hnjánum og oft líður mér asnalega í líkamanum. Hann er allur að breytast. Þetta er ekki sami líkami og áður.
Það var fyrir þónokkru síðan, jafnvel talið í misserum, sem mér leið eins og mjólkurfernunni í Samkaup. Að fara renna út eftir nokkra daga. Best fyrir .. og sú dagsetning er liðin. Þetta breytingaskeið er erfitt og skrýtið. Maður þarf að fatta þessa hormóna. Allt er að breytast.
Fattaði í gær að stelpan sem ég er að leigja með er heilum 20 árum yngri en ég sem er orðin amma. Allt er skrýtið.
Vikan var nú bara þokkaleg. Besti dagurinn var þegar Styrmir var hér. Er að spá í að fá mér noona appið svo það sé alltaf nóg að gera í aðstöðunni. Svo þegar ég ákveð það fyllast vikurnar af bókunum frá kúnnum sem ég hafði fyrir, held að næstu tvær vikur séu þétt setnar. Þær voru það ekki fyrir nokkrum dögum. Maður bara veit aldrei.
Hápunktur vikunnar var þegar Styrmir var hérna á þriðjudaginn. Hann heldur ömmu sinni á tánum.
Lágpunktur vikunnar var í fyrrinótt þegar verkur hélt fyrir mér vöku nokkurn veginn alla nóttina. Stundum gerist þetta. Maginn á mér varð eins og bolti. Eitthvað í gangi í kviðarholinu, giska á í þvagfærakerfinu. Tók alveg fullt af verkjalyfjum og svefntöflu því ég vissi að þetta yrði eitthvað en það dugði ekki til. Sem betur fer er verkurinn farinn.
Verkefni vikunnar er þetta noona app. Þetta er dáldið flókið því ég er ekki færibandanuddari. Ég vil ekki vera með marga á dag og ekki heldur að vita ekki fyrirfram hvernig dagskráin er. Finnst óþægilegt að vakna á vinnudegi og vita bara ekki hvort ég sé með kúnna 12:30 eða ekki.
Social vikunnar er heldur betur í kvöld. Stundin er runnin upp. Það er Skálmöld í kvöld.
Namaste.
Hjá mér er ömmustrákur.
Hann labbar um með snuddu og lúlla sinn. Mjúkur, hlýr, nýr.
Vikan er búin að vera alls konar. Er mikið búin að vera með Styrmi vitandi vel að þetta eru tímar sem koma aldrei aftur. Bráðum byrjar hann á leikskóla og þá eru þessar stundir okkar búnar. Kannski fæ ég hann á starfsdögum og svoleiðis, hver veit.
Það er komið að því að mér er farið að leiðast. Það er ekki gott. Framkvæmdastjórinn í framheilanum (eða hvar sem hann nú er) er á verði því hann veit fullvel að ég get ekki verið hvar sem er. Er farin að huga að aukavinnu. Hann man vel svefnlausu næturnar fullar af kvíða af því að mér leið illa í vinnunni. Er því að secreta aukavinnu sem hentar mér vel. Er orðin þyrst í félagsskap, að tilheyra hóp. Vinna með fólki. Lofaði sjálfri mér að ég myndi ekki vera með yfirmann aftur og að ég yrði yfirmaðurinn minn. Er bara allt of góð við sjálfa mig og hugsa of lítið í peningum (hey, kaupi miða í lottó.)
Hápunktur vikunnar var þegar ég dreif mig á foreldrafund í Hlíðaskóla. Er bara ferlega ánægð með mig. Fann að félagsskapurinn var næring og hvað það var gott að hitta fólk. Hitti konu frá RUV sem er líka með barn í árganginum (sem er stór; 77 nemendur) og við knúsuðumst. Hitti líka skólasystur Óla og talaði við hana. Meira svona!
Lágpunktur vikunnar var þegar ég var næstum farin að gráta af einskærum leiðindum. Það er líka farið að saxast á peninginn svo það er ekki eins og ég geti farið út að spreða þegar svona ber undir.
Social vikunnar var bæði að ég fór í Móa á mánudaginn í Kraftcacao tíma til Maríu. Það var ágætt. Líka foreldrafundurinn. Svo ánægð með mig. Tók mikið eftir því að stofan var með slæm loftgæði og gluggar lokaðir og fullt af fólki. Á erfitt með svoleiðis en það reddaðist.
Það styttist í næstu helgi sem er helgi sem ég horfi bara á í huganum og skil ekki. Hvernig er ég að fara á tvo dauðarokkstónleika og sé ekki fram á að komast heim til mín fyrr en um miðnætti eða eitthvað? Tvö kvöld? Svo er líka handboltamót OG skírn.
Verkefni vikunnar var að redda aukafötum á Styrmi. Fór í barnaloppuna og keypti eitthvað. Buxur og peysu, vona að það passi.
Namaste.
Vikan byrjaði á því að ég vaknaði á mánudagsmorguninn með luðru. Flensueinkenni. Treysti mér ekki einu í sund. Var því eiginlega alla vikuna að passa upp á mig. Að ég veiktist ekki eða fengi flensu. Það er búið að vera kvef í mér. Þetta er því búið að vera með endæmum róleg vika.
Það var skipulagsdagur og foreldraviðtöl hjá Guðrúnu Höllu svo ég var ekki mjög einmana en er alltaf á hálfgerðum bömmer. Mig vantar verkefni, hlutastarf. Vantar að koma mér út í lífið með einum eða öðrum hætti.
Art of yoga er búin að vera hálfgerð lífæð. Hef mætt þarna tvisvar í vikunni og þetta er svona minn félagsskapur núna. Var ekkert að auglýsa laust í nudd. Þetta er þannig vinna að maður þarf stundum frí frá henni. Var því bara með eitt nudd og gerði það vel. Kúnninn var allavegana hæstánægður.
Það var heljarinnar bömmer að klára bókina sem ég var að lesa; Ból eftir Steinunni Sigurðardóttur. Rosaleg harmsaga, grét þungum tárum yfir þessari blessuðu bók. Mjög vel skrifuð en jesús, mikið vona ég að næsta bók sé á léttari nótunum!
Verkefni vikunnar var að redda hótelgistingu á Tene en mér sýnist við nú bara verða á gamla góða hótelinu sem við höfum alltaf verið á. Það er eins og það sé ekki gert ráð fyrir 4 - 5 manna fjölskyldu á hótelum þarna suður frá. Er með samviskubit yfir verkefnunum sem hafa beðið á hakanum í verkefni vikunnar. Er þess vegna að spá í að drífa mig í Barnaloppuna og redda aukafötum á Styrmi. Finnst ég hálf ómöguleg amma ef ég er ekki með aukaföt ef eitthvað sullast til.
Hápunktur vikunnar var í gær þegar ég var með ánægðan kúnna og komst svo í yogað mitt. Bið ekki um meir.
Lágpunktur vikunnar var kannski á mánudagsmorguninn þegar ég vaknaði með luðruna. Samt frábært tækifæri til að hlúa að mér. Er samt bara farin að leiðast smá. Vantar eitthvað!
Social vikunnar er búið að vera Art of yoga. Þetta er lítil stöð og við erum alltaf sama fólkið sem mætum. Er nú reyndar að fara í sjósund á eftir með sjósundshópnum Valkyrjunum. Ein af okkur á afmæli þannig að það verður vonandi smá glens.
Ég er komin með hálfgerðan ósið. Er farin að fá mér rauðvín um helgar. Held að það sé af eintómum leiðindum. Upp á smá stemmningu kannski líka.
Namaste.
Geðheilsunni er borgið í vetur.
Þökk sé eiginmanninum. Tókum ákvörðun í vikunni um að vera á Tene um jólin og gengum frá því, tja eða svona næstum því, í vikunni. Greinilega síðustu forvöð. Er nokkuð viss um að við höfum fengið síðustu sætin í flugvélinni út og held að hótelmál séu í klúðri. Auðvitað er flest uppbókað. Eyði deginum og helginni í að reyna að redda betri gistingu. Fyrir mér er aðalmálið að vera nálægt ströndinni minni. Fyrir göngutúrana mína á morgnana í flæðarmálinu. Engu líkt.
.JPG)
Allavegana, vikan er í móðu. Byrjaði eins og asni á blæðingum. Er nokkuð viss um að það sé ekkert eðlilegt við mínar. Var allavegana hálf meðvitundarlaus í gærmorgun að reyna að koma mér í vinnuna. Það tókst en jesús, blóðsletturnar og helvítis tapparnir. Drepið mig. Í hvert einasta skiptið sem þessi óskapnaður byrjar núna síðustu ár langar mig til að láta rífa helvítis klabbið út. Til hvers að halda í þetta? Færir mér þvílíkar þjáningar. Veit að svona aðgerð ruglar í hormónunum og svoleiðis en æ. Fjandinn hafi það.
Verkefni vikunnar var að græja þessa sólarlandaferð. Þarf að eyða helginni í að reyna að finna betri hótelúrræði fyrir okkur. Það flækir málin hvað við erum mörg og orðin stór. Liggur við að þetta séu fjórir fullorðnir og eitt 11 ára barn.
Hápunktur vikunnar var þegar ég gerði mér grein fyrir að sálin mín fær sólarbirtu í desember sem hefur oft reynst mér erfiður. Þetta myrkur leggst ekki vel í mig.
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar ég var að reyna að hressa mig við hálfmeðvitundarlaus í köldu baði eftir erfiða nótt. Að reyna svo og að græja svona blæðingar er algert djók. Eitt grænt handklæði varð fyrir barðinu á blóði og þurfti að fara í vélina. Svo þurfti ég að fatta hvað tappar væru hentugir og blablablaaaaaaa. Hata þetta. Bara hata þetta. Held að ég sé að klára þetta helvíti í dag. Það er eins gott. Klósettferðirnar í vinnunni eru bara algert djók. Minnti á lélega splatter mynd ef það er til. Af hverju? Af hverju er maður látin ganga í gegnum þetta löngu eftir ófrjósemisaðgerð og orðin amma?
Social vikunnar var á þriðjudaginn þegar ég og Tinna mín fórum á Elskling í Bíó Paradís. Það er upplifun að fara með Tinnu í bíó. Hún lifði sig svo inn í myndina að ég var að fylgjast með bæði, Tinnu og myndinni. Yndislegt. Hittum svo Margréti, vinnufélaga minn í Hreint frá því í den, og hún fékk far með okkur heim í Hlíðar. Þær þekkjast í gegnum börnin. Svo vil ég láta vita að við hjónin fórum í leikhús síðustu helgi á Sýslumann dauðans í Borgarleikhúsinu. Alveg á fremsta bekk, engin hætta að missa af neinu þar sem maður er eiginlega ofan í sjálfri sýningunni. Flott verk. Það var einn leikari sem mér fannst bera af og það var Hákon Jóhannesson. Mér finnst hann bæði góður leikari og svo er mjög hressandi að hafa svona fyndinn mann í svona verki um dauðann. Flissaði þegar ég hann var að moðast um í einhverju tilfinningarúnki. Bjargaði sýningunni að mínu mati. Verkið var samt alveg gott. Það var svo skýtið að verkið fjallaði um dauða föður og daginn eftir dó einmitt einn slíkur. Þriggja barna faðir tengdur fjölskyldunni.
Blessuð sé minning hans.
Namaste.
Mér finnst þetta næstum því fallegt orð; klandur. Stundum er íslenskan að gefa, sjaldan er að hún að taka. Nema kannski þegar maður getur ekki þýtt beint úr ensku. Var einmitt að lesa um svoleiðis dæmi í bókinni sem ég er að lesa Ból eftir Steinunni Sigurðardóttur. Mjög góð bók.
Þegar Sunneva vinkona mín í Svíþjóð bað mig um að koma á tvenna Skálmaldar tónleika í Hörpunni gerði ég einmitt það; JÁ! Gerði rokk emoji. Rock and roll. Núna sé ég fram á það að þurfa að jafna mig allavegana allan daginn eftir fyrstu tónleikana á föstudagskvöldinu. Neurotypical fólk skilur þetta ekki en þegar maður er viðkvæmur þá er það stundum þannig. Það er handboltamót aftur hjá Guðrúnu Höllu þessa helgi! Einmitt þessa helgi, ekki helgina fyrir eða eftir heldur einmitt þessa helgi. Svo er líka skírn á sunnudeginum sem er nú bara dúllulegt og ég hlakka til hennar. Týpískt ég að hafa massa áhyggjur af helgi sem er frekar langt í burtu einmitt núna. Allt social á einni helgi.
Vikan var nú bara dásamleg. Hérna voru litlir fætur í litlum skóm með mér tvo daga. Við Styrmir (17 mánaða) skiljum hvort annað og þurfum ekki orð. Við bara bendum og gerum hljóð. Var svo með góða kúnna í gær, báða bandaríska. Það vantar nú ekki verkefnin í dag svo ég hef nóg að gera.
Verkefni vikunnar var að redda barnabílstól fyrir Styrmi. Hann verður víst að vera afturábakvísandi svo ég fór í barnabilstolar.is og tók á langtímaleigu einn slíkan sem er ISOFIX og á að duga þangað til hann verður 4ra ára. Verkefni vikunnar tókst vel. Var reyndar lengi að finna staðinn upp á höfða en það tókst.
Hápunktur vikunnar var þegar ég tók geggjara og keypti hillur á netinu fyrir fullt af pening. Tekk.is. Það er svona þegar eitthvað tekur of langan tíma þá urlast ég smá og geri eitthvað svona. Hillurnar eru komnar í hús en ekki upp á vegg. Hlakka til að sjá þær þar.
Lágpunktur vikunnar var þegar ég þurfti að fara á salernið heima hjá mér með eins árs barn. Endaði á því að taka hann með mér og leyfa honum að horfa á Skoppu og Skrítlu á meðan ég gerði það sem þurfti að gerast. Hann var auðvitað ekkert að spá í því sem ég var að gera sem betur fer.
Social vikunnar mætti nú alveg vera meira. Finn að þessi partur þarf ríkari áherslu. Við Emilía fórum að hitta Sunnevu vinkonu mína í Kópavoginum og fórum í KAP tíma (Kundalini Activation Process) hjá henni. Hingað til hefur það verið eina social í vikunni. Mér finnst þetta dáldið leiðinlegt því ég hafði háar hugmyndir um að fara á Improv eða leikhús eða tónleika og svo er það einhvern veginn ekki að gerast.
Jæja, þá er bara að bæta úr því.
Namaste.
Þegar kona er útbrunnin, miðaldra OG á breytingaskeiðinu, ÁLAG hits different.
Fór til sálfræðings vegna fjölskyldumeðlims = álag
Fór til sálfræðings vegna mín =álag
Með engum fyrirvara er dóttir mín (11 ára) að fara í keppnisferð norður í tvær nætur og pressan um að mæta og sína lit gífurleg = álag
Vera með OCD og vera introvert = álag
Redda öllu nýja dótinu fyrir áðurnefnda norðurferð = ÁLAG
4 X álag + ÁLAG = ÁLAG í fjórða veldi
Verkefni vikunnar bugaði mig. Það var sem sagt að redda alls konar dæmi fyrir keppnisferð norður; búning, skóm, sérstakri dýnu. Er ekki góð í svona allt í einu hlutum. Hef meira gaman af að vita af viðburðum með lööngum fyrirvara. Þá skarast ekkert og viðburðir koma ekki aftan að manni.
Hápunktur vikunnar var þegar Vala mín kom í nudd til mín í gær. Það er svo gott að spjalla við góða vinkonu með rætur way back.
Lágpunktur vikunnar var líka í gær þegar örvæntingarfulla húsmóðirin sat í jeppanum á planinu fyrir framan Hagkaup í Skeifunni frekar fúl bara. Bíða eftir að Jysk opnaði kl 11 (!) og ofangreind jafna var í hápunkti. Ekki bara það að gamall skólafélagi úr Hvassó púllar upp á kagganum sínum með látum beint við hliðina á mínum og sér mig í fýlu. Nei, heldur líka það að ég tók öskur í bílnum eftir Jysk ferðina. Tvö. Sko, maður gerir þetta þegar bíllinn er á ferð og enginn í kring. Þetta sleppur út illum öndum og streitu og er gott fyrir líkama og sál. Losa sig við neikvæða orku. Þessi tilteknu öskur komu djúpt úr iðrunum. Ykkar kona búin á því.
Social vikunnar var kannski í gær þegar ég hitti Völu en helgin er nú öll eftir svo, hver veit..
Namaste
P.s. álag be gone.
I surrender all
Heyrði einhvern tímann Opruh segja þetta. Stundum þarf maður bara að gefast upp. Verkefni vikunnar var þannig. Stundum er þetta bara of mikið mál, of klístrað og of asnalegt og örvæntingarfullt.
Var búin að vera með á verkefnalistanum að gera tiktok maskann. Hann á víst að virka betur en botox. (Yep, here it is again, the midlife crises.) Er búin að vera með þetta á verkefnalistanum mínum lengi og ákvað að þetta yrði verkefni vikunnar þar sem ég var að passa frekar mikið og hafði lítinn tíma í verkefni vikunnar í vikunni. Tilefnið er að það var tekin mynd af mér á skítamixinu (það var mjög gaman) og ég sá heilar þrjár hrukkur í röð á kinninni.
Allavegana, maður á að sjóða saman hrísgrjón og hörfræ og það á að mynda kremið eftir maður kreistir það í gegnum þess til gerða tusku.. Gerði tvær tilraunir og bara klúðraði þessu. Fór frá þessu í eitt skiptið og hitt skiptið var of lítið vatn held ég. Strika þetta verkefni bara út af listanum og buygones. Sætti mig bara við að ég er eldri en þrítugt (eða fertugt.)
Hápunktur vikunnar var þegar ég sá að ég er komin á Special thanks listann hjá uppáhalds podcastinu mínu Seasons of friendship. Þáttur vikunnar var líka extra skemmtilegur.
Social vikunnar hefur verið bara nokkuð fjölbreytt. Er búin að hitta Önnu Láru vinkonu og Sunnevu vinkonu og bara fólk hér og þar; í sundi, í Bónus, í vinnunni.. já, já. Social síðustu viku var líka bara frekar grand á minn mælikvarða.
Er svo heppin að eiga eins góða vinkonu og Tinnu mína sem kom með tvo afleggjara til mín á föstudaginn þegar ég var á skítamixinu (set inn mynd á eftir) þannig að núna er ég komin með þrjár plöntur til að hugsa um:)
Andskotinn djöfull.
Afsakið, ég biðst forláts.
Það er ekki nóg með að ég sé að fara á skítamix í kvöld heldur líður mér eins og skítamixi. Þessi blessaði líkami. Stundum er hann góður, stundum er hann vondur. Er ennþá að glíma við stoðkerfisvandamál frá því á meðgöngu og fæðingu Stefáns. Hann er 16 ára. Rófubeinið brotnaði í fæðingunni og alls konar vesen er búið að hrjá mig síðan. Oftast er ég góð en svo koma tímar eins og núna þegar mér líður eins og spjaldbeinið sé brotið. Gat varla labbað upp stigann í gær eftir vinnu.
Skítamix stendur annars fyrir skeet eða tvít. Þetta er blessað fólkið sem ég á í samskiptum við á samskiptaforritinu bluesky alla daga. Ein (líklegast extrovert) ákvað að halda skítamix þar sem við erum actually að fara hittast (!) Allt í kringum þetta er glugg glugg, fyrsta hintið er að þetta er á vínbar niðrí bæ.
Það fer í sögubækurnar að ég ætla að fá mér rauðvínsglas í fyrsta skiptið í 16 ár. Er alveg búin að hugsa þetta. Langar að sjá hver áhrifin verða og ætla að drekka þetta blessaða glas löturhægt. Bara eitt. Á nokkrar vinkonur sem eru búnar að slaufa mér sökum edrúmennsku svo kannski verður maður eitthvað vinsælli. Hver veit?
Allavegana, verkefni vikunnar var smátt en stórt. Er sem sagt ekki ennþá búin með það. Það var að sortera og raða öllum teikningunum sem krakkarnir hafa gert yfir árin og ég hef haldið upp á. Þetta eru nokkrar möppur, er þegar búin að losa eina. Henti sem sagt nokkrum punktum, kommum og strikum. Maður þarf nú ekki að geyma ALLT.
Hápunktur vikunnar verður líklegast í kvöld þegar ég verð í fyrsta skipti á vínbar í 20 ár.
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar ég þurfti að styðja mig við vegginn til að geta labbað upp stigann (bara alveg í bláendann samt.)
Social vikunnar verður í kvöld þegar ég verð umkringd fólki sem ég þekki (ekki.)
Bara bímm bara bamm.
Namaste.
said the man to the lady
uh said the lady to the man
she adored
And the whores like a choir
Æska mín, unglingsárin. Elska hvernig Pixies var ekki bara ég að búrast með áhuga á einhverri hljómsveit heldur var Pixies við öll. Algerlega sameiginleg hljómsveit okkar allra og var spiluð í öllum partýum og fíluð af öllum. Sameiginlegur áhugi okkar allra.
Það var svo skemmtilegt að á laugardaginn kom skeyti (skeyti? þú fæddist á síðustu öld Svava en ekki öldinni þar á undan) frá Ingu vinkonu þar sem hún bauð nokkrum Hvassó vinkonum í léttan kvöldverð og kvöldkaffi. Þetta var einmitt það sem ég þurfti í tilvistarkreppu númer xi. Við Vala mættum og Tinna og Kristín. Dásamlegt kvöld. Pixies var sett á fóninn og ég er búin að hlusta alla daga síðan. Á allavegana eina minningu frá partýi þar sem við vorum öll að drekka heima hjá foreldrum Ingu sem áttu þá heima í blokkinni á horni Lönguhlíðar og Miklubrautar. Smart blokk. Já, við sem sagt vorum að hlusta á Pixies.
Vikan er búin að vera alls konar. Kafaði djúpt í sjálfa mig og var með stífan verkefnalista. Niðurstaðan er sú að jú, ég er tilbúin með CV núna ef eitthvað sem hentar mér kemur upp en sannleikurinn er sá að ég var óbeint minnt á síðasta vetur þar sem ég var alls ekki góð á köflum. Þarf enn og aftur að hlúa að mér og minni andlegu heilsu. Kannski kominn tími til að vinna í OCD-inu. Málið er að það sem sálfræðingar hafa upp á að bjóða er hálfrar milljón króna helgi þar sem maður vinnur í sínum málum með sálfræðing í eftirdragi. Hmm..
Verkefni vikunnar var að vinna í CV inu. Núna er ég komin með einn meðmælanda og tilbúið CV og fylgibréf. Eina sem vantar upp á er almennileg passamynd. Málið er að ég er eins og Chandler í Friends þegar kemur að myndatökum. Frýs öll bara og verð asnaleg. Overdozaði líka á cacao-inu á þriðjudaginn og búin að vera í móðu síðan. No worries, er að taka málið föstum tökum.
Hápunktur vikunnar var á miðvikudaginn þegar kúnni komst við því hún var svo ánægð að hafa fundið mig. Sömuleiðis mín kæra segi ég nú bara.
Lágpunktur vikunnar var á þriðjudaginn þegar ég fór á Mama og fékk of sterkan cacaobolla. Þurfti að leggja mig eftir á. Málið var líka að ég var að senda meðmælanda númer tvö skilaboð og hún minnti mig óbeint á hvernig ástandið var á mér síðasta vetur á tímabili. Kulnun. Lífsbruni. Það dæmi er ekki alveg búið. Málið var að þó ég væri í mínus mætti ég samt þar sem ég var búin að melda mig. Gerði það alveg allavega tvisvar. Hefði átt að halda mig heima í þessi skipti. Fór á bömmer út af því.
Social vikunnar var þegar ég fór á Mama. Fékk nú alveg tvö faðmlög og spjallaði við nokkra. Lifi nú liggur við ennþá líka af síðasta laugardagskvöldi.
Namaste.
Sumarið hefur geymt það besta fyrir síðustu dagana.
Ok, þetta þýðist ekki vel yfir; saving the best for last.
Ég hef verið frekar ringluð vinnulega séð. Var með þrjá daga í aðstöðunni en núna eru þeir bara tveir svo ég hef óþægilega mikinn frítíma. Engar áhyggjur, finn mér nú alltaf eitthvað að gera og er eiginlega bara stundum of upptekin. Vantar vel launaða hlutavinnu. Já, mér þarf reyndar að líða vel í umræddri vinnu og helst geta ráðið hvenær ég vinn af því að tja, í tveimur síðustu vinnum fékk ég frekar alvarleg kulnunareinkenni og veit að ég get engan veginn verið hvar sem er.
Verkefni vikunnar var smá djók. Munið eftir kerrunni sem ég keypti ódýrt í Barnaloppunni? Þetta er hálf svona draslaraleg kerra sem er greinilega vel notuð en hinar kerrurnar voru bara mjög dýrar. Allavega, þetta er svona Chicco kerra með rauðum skerm. Mér fannst hann eitthvað svo glataður og líður ekki vel með að vera með barnið í svona glataðri kerru. Þannig að ehemm, ég pimpaði hana smá upp. Keypti svart sprey og meira að segja primer spray undir aðal spreyið í Slippfélaginu og var að spreyja í gær. Veit ekki alveg hvað ég á að segja með útkomuna en hún er hugsanlega þannig að kerran er meira draslaraleg...
Lágpunktur vikunnar var á mánudaginn þegar Styrmir Orri (15 mánaða) steinsofnaði óvart kl 11 í kerrunni í stað 11:30 heima. Hafði labbað með hann í Kringluna á Borgarbókasafnið í krakkahornið sem honum fannst mjög gaman. Fórum svo í Bónus og var því með tvo bónuspoka og sofandi barn í kerrunni og bý upp á annarri hæð í blokk og ekki vekur maður sofandi barn sem er að taka lúrinn sinn.. Þetta var ekki samkvæmt áætlun. Jú, ég panikaði smá en góð nágrannakona kom til bjargar og hjálpaði mér að bera allt heila klabbið upp stigana. (Síðan svaf hann nú bara í 40 mín svo amman var dáldið þreytt þennan dag.)
Social vikunnar hefur nú ekki verið mikið þessa vikuna. Anna Lára mín kom í heimsókn á mánudaginn sem bjargaði deginum. Hún er svo yndisleg og hjálpaði mér með Styrmi. Kemur í ljós að hún er sannkallaður barnahvíslari og mátti meira að segja skipta á honum. Hann er nú aldrei ánægður með ömmu sína þegar kemur að bleyjuskiptum. Hitti Art of yoga fólkið aftur í gær sem var æði. Við töluðum saman nokkur eftir tímann, mjög notalegt. Á leiðinni niður stigann var ég að tala við tvo menn. Við vorum að djóka með hvað tíminn hefði verið langur, mjög fyndið. Er líka að fara hitta stelpurnar í sjósund á eftir svo þetta er nú alveg eitthvað social.
Málið er að mig vantar eitthvað svona borgandi skemmtilegt verkefni þar sem ég hitti fólk. Hvað gæti það verið?
Namaste
Árlega veiðiferð fjölskyldunnar í Straumfjarðará á Snæfellsnesi var einkar ánægjuleg. Frá sunnudegi til þriðjudags áttum við góðar fjölskyldustundir. Þetta er einkar mikilvæg ferð alltaf, eina skiptið á árinu sem við erum öll saman og ég fæ að kynnast börnum bræðra minna betur. Ömmugullið mitt var líka á staðnum og mmmm... hvað það er gott að elska.
Krakkarnir eru líka að byrja í skólanum í vikunni svo það er full steam ahead. Stefán ákvað að skipta um braut í MK og er kominn á viðskiptafræðibraut. Honum leist ekki á opnu brautina. Það er skólasetning hjá Guðrúnu Höllu í dag og svo er skólinn byrjaður. Miklar breytingar framundan sem sagt.
Verkefni vikunnar er með smæsta móti en er samt mikilvægt. Breytingaskeiðið réðst á mig á laugardaginn. Fór í sakleysi mínu í yogatíma í Yogashala en á leiðinni út byrjaði heiftarlegt heilaþokukast og ég kom heim án yogadýnunnar minnar. Veit ekki hvar hún er. Blessaða Ingibjörg leitaði út um allt á stöðinni en án árangurs. Fer á morgun í hádegistíma og athuga hvort ég finni hana ekki.
Social vikunnar verður á laugardaginn á menningarnótt. Er hálft í hvoru búin að lofa að koma og vera með Bowenfélaginu að gera bowen á sveittum hlaupurum eftir maraþonhlaupin. Ætlaði að vera alveg með en svo er raunveruleikinn eitthvað að sýna sig og þetta er meira mál en ég hélt. Það að vera 09 - 15 niðrí bæ. Labba líklegast en svo er að verða svo kalt og áhyggjufíkillinn man vel eftir menningarnótt í fyrra þegar hún öfundaði allar konur sem voru í síðúlpum. Það var djöfull kalt. Finn að það er að kólna og hvað með nesti og mikið er þetta snemma og blablabla.. Þetta verður á bakvið Kvennó skilst mér og við höfum ekki aðgengi að salerni...
Hápunktur vikunnar var samvera með bræðrum mínum. Eitthvað þiðnaði í samskiptum okkar og ég gat talað við þá sem var sigur út af fyrir sig.
Lágpunktur vikunnar var þegar ég svaraði spurningu í Besserwisser vitlaust. Svarið var víst ekki í samhengi við spurninguna. Það verður að hafa í huga að bróðir minn og konan hans gætu keppt fyrir Íslands hönd í þessu spili og unnið. Gerði mér svo grein fyrir því að líklegast eru þau staðreyndafíklar. Sem er dásamlegt. Skildi fullkomlega hversu óþolandi er fyrir þau þegar svarað er rangt og úr samhengi! Veit að orðið staðreyndafíklar er ekki orð og orðið fíkill er alltaf ljótt en ég er bara svona að lýsa í stuttu máli aðstæðum.
Í vikunni varð Emilía mín 19 ára. Mér er allt í einu farið að líða eins og öldung að tala um stálpuð börnin sín.
Það er svo skrýtið að eldast og fatta meira og gera sér grein fyrir hlutunum. Hélt til dæmis alltaf að mig langaði að eiga sumarbústað við vatn og vera þar ein og eitthvað. Eftir sumarbústaðaferðina í Brekkuskóg veit ég að mig langar það bara ekkert lengur. Það er bara frekar mikið einmanalegt að vera aleinn í bústað og líklegast líka alveg fullt af vinnu og áhyggjum að eiga sumarbústað. Það sem skiptir máli er félagsskapurinn.
Namaste.
.. ekki.
Mér líður eins og það sé eins og að labba uppí móti straumþungt fljót að gera heimilið okkar fallegt og frambærilegt. Það liggur við að ég gefist upp.
Núna er ég með auðan vegg sem gapir á mig og biður mig um að setja eitthvað snoturt á sig. Stofan er svo tómleg án þess að það sé eitthvað á þessum vegg. Nú er ég enginn innanhúshönnuður en ég fer frá því að vilja hillu á vegginn fyrir plöntur yfir í að vilja málverk á hann. Sá eina hillu í Húsgagnahöllinni á 99.990 kr og svo þegar mér datt í hug málverk eftir ákveðna konu í gær kom í ljós að það myndi kosta yfir 200.000 kr.
Ástandið á stofunni núna er þannig að eins og áður er allt út um allt. Fórum í Ikea ferð við Guðrún Halla. Hef líklegast smitað barnið af því að vilja breyta svo hún fann kommóðu og gardínur í sitt herbergi sem er ástæðan fyrir því að allt er á hvolfi í stofunni sem var nú andstæðan við það sem ég vildi.
Er svona eiginlega að gefast upp á draumnum um fallegt heimili. Samt alls ekki.
Verkefni vikunnar tókst sem sagt ekki. Fórum í Ilvu og Ikea með áðurgreindum árangri. Fann ekkert á vegginn.
Hápunktur vikunnar var þegar ég keypti fyrstu monsteruna mína og kom með hana heim. Er að fræðast um plöntuna og hef fullan hug á að hún braggist hjá mér og verði áfram. Ég veit, spennandi vika ha? En hey, ég er miðaldra introvert hugsanlega á einhvers konar rófi.
Lágpunktur vikunnar var á þriðjudaginn þegar ferðin bar ekki árangur sem skildi og veggurinn er ennþá auður. Líka að þetta verkefni er smá búið að taka mig yfir. Þarf aðeins að slaka á. Samviskusemi er dyggð en hún getur líka verið löstur þegar hlutirnir ganga ekki upp.
Social vikunnar verður um helgina með bræðrum mínum og þeirra fjölskyldum. Fjölskylduferð. Það verður gott að komast í burt frá verkefni vikunnar. Eins og sést (eins og sést eins og sést.. Þá er ég alinn upp í gaggó Vest) þá er að ég taka verkefni vikunnar of alvarlega.
Namaste.
P.s. Mamma, þessi monstera MUN lifa hjá mér (!)
Þessi vika er mjög ólík öðrum vikum. Dæs í Eflingarbústað kallar á öðruvísi pistil vikunnar.
Ég hef ákveðið að þegar ég fer í ferðalög tek ég eitthvað með mér sem ég skil eftir. Að þessu sinni var það falleg dagbók með auðum blaðsíðum sem ég fékk á námskeiði á Bali í Indónesíu árið 2016.
Ég lærði heilmikið í þessari ferð en hef nú vaxið upp úr því. Það er mikil hreinsun í gangi jafnt hið innra sem og ytra.
Verkefni vikunnar: átti nú að vera að mála vegginn heima en held ég nái því nú ekki þar sem ég er ekki heima.
Hápunktur vikunnar var í gær þegar ég fékk að vera ein í bústaðnum á meðan fólkið mitt fór í Landmannalaugar.
Lág punktur vikunnar var þegar ég höndlaði ekki Kerlingarfjöll. Mikið rok og skelfilegur holóttur vegur setti strik í reikninginn.
Social vikunnar verður um helgina á Gay pride þegar ég geng aftur með Kittý til stuðnings Intersex.
Namaste.
Svavan og mín innri húsmóðir (já við erum allavegana tvær í hausnum á mér) erum ekki par sáttar með árangur verkefnis vikunnar. Eftir stendur að ég gaf mig alla í það en verkefnið reyndist mér ofviða að þessu sinni og verður því líka verkefni næstu viku.
Verkefni vikunnar var sem sagt að mála vesturvegginn að hluta, aðallega þar sem hillueining mun koma. Er frekar spennt fyrir því. Ætla svo að setja plöntur á hillueininguna. Stofan er að öll að koma til. Gerði alla grunnvinnuna sem sagt upp á tíu, juðaði meira að segja vegginn til að gera hann sléttan og setti teip þar sem það á að vera en það var allt til einskis þar sem liturinn var einfaldlega ekki rétti liturinn. Héldum að þetta væri antikhvítt sem við máluðum með fyrir 10 árum en það var bara alls ekki málið. Var svo viss um það að ég keypti tvær dollur af því blint, án þess að skoða prufurnar í Slippfélaginu. Við sjáum mynd:
! Rauk aftur í Slippfélagið með far eftir cacaobolla dagsins á munninum ennþá og keypti réttari lit. Þrjá lítra af marmarahvítu en núna þarf ég að mála allan vegginn sem er miklu meira mál og hef ekki tíma í þetta fyrr en eftir sumarbústaðaferðina.
Social vikunnar var skrýtið. Keypti mér þriggja skipta kort í Yogashala eins og fara aftur heim en mér fannst skrýtin stemmning þar. Þetta var á mánudegi í hádeginu og allir voru fannst mér að drífa sig, eins og þeir hefðu eiginlega ekki tíma í þetta og auðvitað væri ég þannig líka ef ég hefði verið mjög upptekin á mánudaginn en ég var það ekki. Fannst ég vera fyrir næstum því. Geri mér líka fulla grein fyrir því að það er hæpið að þetta flokkist sem social en málið er að ég gerði tvö social í síðustu viku og hef bara ekki tíma í meira í þessari viku. Hitti reyndar kollega minn Emil og við ræddum saman um bransann. Fékk líka smá flashback af því hvað mér finnst bílastæðin á bakvið óþægileg. Það er oft glerbrot á þeim og mér finnst eitthvað mjög óþægilegt við það að leggja á glerbrotum.
Hápunktur vikunnar var í gær þegar ég fékk faðmlög frá báðum kúnnunum mínum bæði fyrir og eftir nuddið.
Lágpunktur vikunnar var í gærmorgun þegar ég var svo þreytt eftir svefnlitla nótt. Hvað er verið að hrella miðaldra konu með túrverkjum á næturnar?
Allavega, er að elska sumarið og birtuna þó ég sé nú ekki beinlínis að faðma náttúruna sem er auðvitað það sem maður ætti að vera gera á þessum tíma árs.
Namaste.
Það er svo skrítið þegar barnið manns byrjar að verða fullorðið.
Núna er Stefán orðinn hærri en ég og það er heilmikið að gerast hjá honum núna. Þetta millistig frá því að vera krakki yfir í að verða fullorðinn er hins vegar óþolandi.
Allur sans fyrir hjálpsemi á heimilinu er farinn. Tímasetningar á klósettferðum erfiðar. Allar tímasetningar erfiðar. Ég man hvað ég var feginn að minn elsti sem nú er orðinn fullorðinn ólst upp á tveimur heimilum svo við þurftum ekki að þola þetta allan tímann.
Ég veit, ég get ekkert sagt. Var mest óþolandi sjálf. Þetta er samt erfitt, OK?
Mig hryllir við að hann sé að fara fá bílpróf, mér finnst þetta allt í einu allt of snemmt. Umferðin getur verið svo klikkuð og hann er ennþá barnið mitt.
Vikan er búin að vera ágæt. Veðrið ekki upp á sitt besta en hey, ég er með verkefni heima svo það er allt í lagi mín vegna.
Verkefni vikunnar er sem sagt að losna við eitt stofuhúsgagn. Þar sem Guðrún Halla hefur verið að geyma hlutina sína. Kemur í ljós að ég hef mátt henda mestmegninu af því.
Social vikunnar er í kvöld og annað kvöld. Í kvöld er fjölskyldugrillið árlega og á morgun er það leikhús með Önnu minni.
Hápunktur vikunnar er bara einmitt núna. Ég náði góðum svefn. í gærkvöldi var fyrsta kvöldið í vikunni sem ég var ekki á háa C-inu yfir annað hvort Stefáni sem heyrir auðvitað ekki að því að hann er með air pods (var bara að biðja hann um að læsa) eða Svan sem er bara út um allt á sumrin. Hvernig ég þoli það veit ég bara ekki. Hans mottó er; engin plön og svo labbar hann út. Sjálf er ég erfið í desember svo það kannski vegur aðeins upp á móti.
Lágpunktur vikunnar var þegar ég lá uppí rúmi í fyrrakvöld að fara sofa. Svanur var búin að æsa mig upp og ég var að kalla á Stefán sem svaraði ekki. Er nokkuð viss um að nágrannarnir bæði uppi og niðri hafi heyrt mig kalla: STEFÁN. Og svo STEFÁN! Og svo STEFÁN!!
For helvede.
Namaste.
Fæ mikið út úr því að henda.
Er búin að henda grimmt síðustu daga. Var að halda í eitthvað, einhverjar minningar, einhver brot af mér.
Er svo að átta mig á því að það sem er ég er að halda í er ekki lengur til.
Manneskjan breytist. Á hverjum degi vöknum við sem ný manneskja. Aðeins breytt viðhorf, lítum oggu poggu öðruvísi út.
Um er að ræða úrklippur úr tískutímaritum á borð við FACE og I-D sem ég hef haldið til haga í sirka 30 ár. Myndir sem ég var með upp á veggjum þegar ég var unglingur, þegar ég átti heima í Englandi í nokkra mánuði árið 1997 og á fleiri stöðum. Þótti þessar úrklippur mjög svalar. Þær hafa elst vel og mér finnst sumar þeirra mjög flottar ennþá í dag. En auðvitað eru módelin annað hvort dauð eða 27 - 30 árum eldri.
Allt er í heiminum hverfult. Við fáum nýjan líkama á 7 ára fresti og bless elsku fólk sem ég hef sett upp á stall allan þennan tíma. Þið hafið breyst, ég hef breyst. Ekkert er eins. Hlustaði á Gwen Stefani í gær í tilefni þess að ég var að henda fullt af gömlum myndum af henni. Hún lítur allt öðruvísi út núna. Sumir eru orðnir ljótir. Sumir eru ennþá svalir. Næstum.
Hér er brotabrot af því sem ég nú þegar búin að henda
Fannst þessi tímarit mjög svöl í den. Sé núna að þau voru ekkert rosalega heilbrigð. Þarna var auðvitað bara fallegt fólk og frægt fólk og liggur við hvatt til fíkniefnaneyslu. Síðasta myndin er throwback á blur vs. Oasis deiluna. Ég hlustaði grimmt á bæði böndin í níunni en hélt í hjarta mínu meira með blur.
Buygones.
Verkefni vikunnar var að skipta um sófaborð og ég gerði það á mánudaginn. Gaf það gamla sem var frá frænku sem ég veit ekki hver er. Nýja er úr Ikea og passar miklu betur við allt saman. Mjög ánægð.
Social vikunnar var að ég fór í Móa. Er gríðarlega samviskusöm kona og sá til þess að ég mætti í Yoga Nidra. Tikkaði glöð í social box vikunnar þegar ég var búin að heilsa og tala við þrjár manneskjur þar. Kvitt. Social vikunnar búið. Annars öfunda ég fólk sem er með stóra vinahópa og hittir þá reglulega. Það er svo sannarlega eitthvað.
Hápunktur vikunnar var þegar ég (við) fengum nýtt sófaborð á mánudaginn. Nýtt upphaf. Langar að endurnýja allt í stofunni núna.
Lágpunktur vikunnar var kannski í gær þegar ég kom þreytt heim úr vinnunni og nennti engu. Til allrar hamingju var Emilía hérna og sá um heimilisstörfin gegn vægri greiðslu.
Namaste.
Það kemur sá dagur í lífi sumra táninga að þeim dettur í hug að aflita á sér hárið.
Fyrir mig var það einn dag veturinn 1993 - 1994 (minnir mig) að ég hafi labbað inn í Hvassó nýkomin af hárgreiðslustofunni með aflitað hárið. Man sérstaklega eftir einum skólabróður mínum (Sigfús) sem var miður sín yfir uppátækinu.
Í gær í kringum kvöldmatarleytið var hér allt í hers höndum. Emilía var að aflita hárið á Stefáni inná baði inn fyrir Gothia cup og the shit hit the fan. Auðvitað varð hárið gult. Upp kom ringulreið og Emilía skaust út til að redda sérstakri hárnæringu fyrir svona tilfelli. Ég átti að bruna með og allt í einu varð ég bara rosa fegin að hann er að fara á Gothia cup. One down.
Vikan var alls konar. Smá skellur að vera komin heim í heimilisstörfin og skyldurnar. Bless frelsi.
Hápunktur vikunnar var á miðvikudaginn þegar kúnnarnir mínir voru mjög þakklátir fyrir vinnuna mína. Pöntuðu bæði næsta tíma og ég fékk faðmlög frá báðum. "Þetta var fullkomið" fékk ég að heyra. Ljúft.
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar allt var hér á suðupunkti. Ég hafði tekið kjúlla úr frystinum um morguninn og var að myndast við kvöldmatinn, aðallega að passa að kjúllinn eldaðist þó hann væri smá frosinn ennþá þegar Stefán bað mig um að keyra eitthvert og ná í eitthvað. Hvæsti eitthvað á hann að ég hefði ekki tíma í það út af kvöldmatnum og fór svo bara í reiðilabbitúr. Þurfti að komast út. "En hárið á mér er gult."
Svo bara átti hann að vera mættur í bíó eftir 5 mín. Tímasetningarnar hjá þessum blessuðu unglingum. Þegar ég fór að sofa var hann nýkominn úr bíóinu og Emilía og hann voru að ræða um guluna og hárnæringuna góðu.
Annars er það að frétta að auk verkefnis vikunnar hef ég tekið upp á nýjum lið í hverri viku og það er að gera eitthvað félagslegt. Hitta fólk. Sjá aðra, sýna mig. Þannig að ég skráði mig í workshop í hot yoga hjá Lana Vogestad, sú sem ég kynntist hot yoga með. Hot!
Verkefni vikunnar var að skipta um barnabílstól í bílnum þar sem Styrmir er einfaldlega vaxinn upp úr stólnum sem ég fékk lánaðan hjá góðri nágrannakonu. Hann er með svona standi og base og ég kann ekki einu sinni að taka hann út úr bílnum. Man ekki einu sinni hvernig hann komst inn í bílinn..
Namaste.
p.s. er mikið búin að hugsa um skammstöfunina GILF.
Dagur 1
Það er eitthvað við það að setjast upp í flugvél og fljúga burt sem gefur mér alveg sérstaka tilfinningu vellíðunar. Flugið til Kaupmannahafnar var æði. Það sem tók við - ekki svo mikið. Þessir tveir tímar sem tók okkur að komast frá flugvellinum og upp á hótelherbergi fara á delete takkann. Sérstaklega allt labbið með allan farangurinn, léttinn þegar við fundum hótelið, bara til að finna ekki herbergið og LABBA UPP fjórar hæðir með ALLAN farangurinn. Sjá svo að jú, það var víst lyfta...
Dagur 2
Fórum í Tivoli og áttum okkar besta dag. Vissi ekki að dóttir mín væri svona hrifin af tívolítækjum. Hún fór í hvert tækið á eftir öðru, þangað til hún fór að skjálfa með tönnunum og þá var það bara MEIRA. Sjálf var ég klárlega hrist og hrærð. Fórum ansi hátt upp, sáum yfir alla Kaupmannahöfn en svo þurfti ég að loka augunum og biðja bænirnar mínar. Var hrædd. Myndi aldrei gera þetta af eigin frumkvæði. Öskraði mikið í einu tækinu. Úff. Borðuðum á Wagamama og allt var æði.
Dagur 3
Sitjum nú í lest til að fara til Fredericia. Þaðan til Vejle og þaðan til Billund. Já með allan farangurinn. Lentum í leiðinlegu atviki í lest nr 1 á København H. Við, prúðbúnir góðir ferðamenn með útprentaðan lestarmiða, með fyrirpöntuð sæti á silent zone / stille zone lentum í að fullur róni með dólg var í sætinu ská á móti. Þegar ég gaf honum enga athygli hrópaði hann á okkur og benti. Lestarkonan kom og sigraði hjartað mitt þegar hún sá hvað var í gangi og henti honum út, mínútu fyrir brottför. Hef elskað þessa konu síðan því barnið mitt var grátandi.
Allavega, tveimur lestum og einni rútu síðar vorum við lentar í Billund. Hótelið æði og fórum svo á Lalandia (himnaríki fyrir krakka) og fengum okkur kvöldmat. Á morgun er Legoland:)
Dagur 4
Legoland var frábært. Mikið að sjá og gera fyrir 11 ára krakka og mamman meikaði heila 5 klukkutíma af þessu:) Það sem stendur upp úr er fyrsta tækið sem var svona rússibani, vatnsrússibani þar sem enginn blotnaði nema ég og svo síðasta tækið en þá gat Guðrún Halla sérhannað hvernig við hreyfðumst fastar inn í tæknilegodóti. Þá hló ég. Fílaði The Lodge hótelið í Billund mest af öllum þessum þremur hótelum. Friðsælast. Fórum svo aftur á Lalandia og ég vann mini golfið. Er nú bara ágæt í því.
Dagur 5
Billund - Köben. Skildum Billund eftir grenjandi (af rigningu) og héldum aftur í mannfjöldann í Köben. Það er komið að mörkunum mínum hvað sensory overload varðar og ég þrái þögnina. Auðvitað er alltaf partylæti á kvöldin í miðborg stórborgar. Ætla núna að dreyma um kyrrð og náttúru. Góða nótt. Við fórum sem sagt á Ripley´s Believe it or not safnið. Þarna er allt sem er óvenjulegt. Óvenjulegt fólk, stórt fólk, lítið fólk og fólk sem gat (held að flest af þeim sé dáið) gert óvenjulega hluti. Á þessu safni var mikið um sterka ljóskastara og margs konar hávaða úr alls konar áttum og svo var sérstaklega eitt dæmi þar sem maður er staddur á brú, horfir á eitthvað sem snýst, svo fara veggirnir að snúast þannig að manni líður eins og brúin sveiflist en Guðrún Halla segir að það hafi ekki gerst. Allavegana, fékk einhvers konar sjóriðu og leið ekki vel eftir það. Löbbuðum samt um Strikið og fórum út að borða á sama stað og við fyrsta kvöldið. Mjög gott Cesars salat:)
Dagur 6
Tékkuðum okkur út af síðasta hótelinu sem okkur fannst einmitt síst. Afskaplega hljóðbært og teppið var shabby. Náðum að fara á Museum of illusion þar sem við skemmtum okkur vel í alls konar skrýtnum rýmum þar sem allt var öfugsnúið og skrýtið og gaman. Mæli með.
Allt í allt þá var alveg svona gaman í Danmörk
Namaste.
Vikan hefur verið ein stór lexía sem ég er ekki enn búin að læra.
Ég á í mjög erfiðu sambandi við símann minn. Hann er í senn minn besti vinur en líka minn versti óvinur.
Svala tengdadóttir mín (hún heitir ekki Svala, hún er svöl) kenndi mér að auðvitað þarf maður ekki að svara skilaboðum um leið og maður fær þau. Það virkar ekkert þannig lengur. Heilinn minn vill samt svara strax skilaboðum til að þurfa ekki að hugsa um þau lengur. Vera skilvirk. En af öllum þeim alltof mikla tíma sem ég er í símanum þá koma vinnu-SMS-in oftast á verstu stundum. Á sunnudagskvöldum þegar mér líður vel. Þegar ég er komin upp í rúm. Þegar ég er að drífa mig í vinnuna. Ég er minn versti óvinur varðandi þetta. Af hverju tékka ég ekki á skilaboðum seinna? Óli minn hjálpaði mér að stilla símann á Do not disturb eftir kl 21 á kvöldin minnir mig. Því miður gerði ég þau mistök að setja mitt eigið símanúmer á gjafakortin í nudd og á nafnspjöldin. Fór í Vodafone og fékk mér annað símanúmer fyrir vinnuna eins og aðili á Bluesky ráðlagði mér. Mun héðan í frá ekki svara fyrirpurnum sem koma á kvöldin eða á sunnudögum.
Það fer líka óendanlega í taugarnar á mér að enginn virðist taka þetta eins mikið inn á sig og ég. Flestir aðrir nuddarar og fólk svarar bara þegar það hentar því. Mér finnst það það svalasta í heimi. Þarf bara að þjálfa heilann minn inn á það að svara ekki strax alltaf.
Allavega, verkefni vikunnar var að skila rauter í Vodafone. Það var nú ekki stórt verkefni en ég var svo dugleg og full af krafti í vikunni að ég útréttaði í búðum og slíkt mánudag, þriðjudag OG miðvikudag. Undirbúningur fyrir Danmörk á sunnudaginn. Fór líka í leikhús á þriðjudagskvöldið. Dugleg.
Hápunktur vikunnar var þegar kúnni spurði hvort ég væri heilari.
Lágpunktur vikunnar var á mánudagsmorguninn þegar ég var brjáluð og reið og leið yfir að hafa actually svarað fyrirspurn um nudd sem ég kom á kvöldmatartíma á sunnudagskvöldi og eyðilagði kvöldið. Eftir að hafa ráðfært mig við fólk þá á fólk víst að geta nú til dags sent svona fyrirspurnir hvenær sem er. Það býst ekki endilega við svari.
Þar höfum við það.
Namaste.
Mér líður vel.
Finn hvað allt er auðveldara í birtunni. Bara það að það sé bjart þegar maður vaknar léttir lundina. Er alveg hætt að finna fyrir þrýstingi fyrir að vera alltaf að gera eitthvað af því að það er sumar. Ég bara er og það er nóg.
Þegar ég var yngri leið mér yfirleitt illa á veturnar. Eitthvað við endalaust myrkrið sem greip sálina. Hélt að ég væri komin yfir það og væri farið að líða vel á veturnar en fann að síðasti vetur var þungur veðurfarslega séð og reif bara ágætlega í. Tene ferðin bjargaði geðheilsunni algerlega.
Verkefni vikunnar tókst ágætlega held ég. Þetta eru nú alltaf smá ævintýr en verkefnið var að finna hljóðláta viftu fyrir nuddstofuna. Á sumrin staðnar loftið í rýminu dáldið og Edda (sú sem var að leigja með okkur) tók sína með svo núna þurfti viftu. Byrjaði að skoða internetið og fann búð þar sem standviftur voru bæði dýrar og ekki fáanlegar reyndar; ekki til á lager. Hringdi í Elko og var dáldið hissa að það voru bara sýningareintök eftir í öllum þremur verslunum Elko á höfuðborgarsvæðinu. Fór í Skeifuna og keypti eintakið þar á afslætti, þurfti bara að festa þrjá tappa á standana, held að það hafi tekist. Held að þetta verkefni hafi verið árangursríkt. Mér líður ennþá illa með kerruna sem ég keypti fyrir Styrmi. Finnst hún ekki flott, hún er með rauðum skerm sem mér finnst ekki flottur, er að spá í að lita hann (spreyja) svartan.
Hápunktur vikunnar var í gær þegar ég fór sjálf í nudd hjá meistara Emil í Yogashala. Mikið var það gott nudd. Hann hlustaði og skildi verkefnið sem er því miður ekki alltaf tilfellið.
Lágpunktur vikunnar er núna þegar ég nenni ekki í vinnuna. Er að fara kenna í Mími og er bara ekki í stuði fyrir það. En Danmerkurferðin nálgast og launin sem ég fæ fyrir kennsluna duga næstum því fyrir einni hótelnótt. Whoop whoop!
Namaste.
Ég vinn með ljósið og ég elska það. Það er mitt dharma.
Hið manngerða harða ljós er hins vegar ekki mitt. Alla daga vel ég að fara ekki á staði þar sem er flóðlýsing, mikil lýsing, óþægileg lýsing. Bara get ekki verið í þannig rými.
Það var því nokkuð áfall þegar eiginmaðurinn kveikti á stóra ljósinu inn í svefnherbergi sem er einmitt flóðlýsing þegar ég var nývöknuð í morgun. Á með augnleppana og sængina upp fyrir haus. "Passaðu þig á ljósinu, það er hættulegt!" sagði hann hátt fullkomlega ótillitssamur svona snemma morguns vitandi að ég þarf rólega morgna. Hann skilur ekki svona lagað.
Varð hugsað til bókar Auði Övu um ljósið og finnst svo dásamlegt að bókin hennar situr ennþá í mér. Þetta er svo falleg bók. Maðurinn er alla ævina að venjast ljósinu. Þetta er uppáhalds setningin mín í bókinni hennar um ljósmæður. Það var samt úr mörgum setningum að velja. Man það.
Vikan var sérstök. Þetta var síðasta vikan sem ég var þriðjudag, miðvikudag og fimmtudag að nudda og ég skil núna að þetta verður gott og er rétt ákvörðun; að vera bara með tvo daga. Það er nóg fyrir mig. Þetta varð allt að því of mikið. Mjög skrýtin orka í rýminu, þetta voru svo rosalega stórir og þungir hnútar sem var verið að losa um. Allavega mjög mikil losun í vinnunni með fólkinu, of hröð í sumum tilfellum. Kom heim mjög þreytt í gær.
Hápunktur vikunnar var í gær þegar kúnni sagði: "Þú ert mjög góð í því sem þú ert að gera." Þá varð ég mjög ánægð.
Lágpunktur vikunnar var á mánudaginn þegar ég var að passa Styrmi og klúðraði fullkomlega að gefa honum að borða úr skvísu. Segjum bara að hann var ekki sitjandi og fékk gumsið ekki bara framan í sig heldur á fötin og allt fór út um allt. Skolaði úr buxunum og peysunni og öðrum sokknum (hinn slapp) og setti á ofninn til þurrkunar (virkaði síðast) en þegar ég var að fara keyra hann heim var bara peysan orðin þurr, buxurnar 70% og sokkurinn 80% og allt frekar skítugt:/
Verkefni vikunnar var að kaupa kerru fyrir Styrmi Orra svo ég geti labbað með hann um hverfið og montað mig. Vissi alveg að verkefnið var stórt af því ég rétt kíkti inn á fifan.is eða álíka og já, svona eins og mig grunaði kostaði kerran sem mig langaði í yfir 100.000 kr minnir mig. Horfði öfundaraugum á allar kerrur sem ég sá, ein amman var einmitt með svona kerru eins mig langaði í. Fór í Barnaloppuna og brá frekar mikið yfir verðinu á flottu kerrunum. Það er greinilega markaður fyrir barnavörur, ha? Endaði á að kaupa eina notaða á 12.000 kr sem er með þeim eiginleikum sem mig langaði í. Handhæg, ég get skellt henni í skottið og það fer lítið fyrir henni í geymslunni, það er hægt að setja bakið niður og það er skermur.
Namaste. (Ljósið í mér sér ljósið í þér.)
Þessi vika var líka vika Stefáns. Alveg kominn tími á að drengurinn fái athygli sko.
Grunnskólagöngu í Hlíðaskóla lýkur á lokaverkefni þar sem nemendur vinna saman og svo kynningu í sal fyrir foreldrana og básakynningu. Þetta var á þriðjudaginn. Stefán stóð sig mjög vel. Þetta er auðvitað svona an end of an era. Í dag er svo sjálf útskriftin. Hún er í Háteigskirkju. Stefán er kominn með gauralega klippingu og hálsmen og mikið swag í gangi hjá honum.
Vikan er búin að vera upp og niður. Það er komin smá þreyta í ættmóðurina. Þetta tímabil þegar skólinn er að klárast tekur aðeins á. Rífur aðeins í. Það sér ekki fyrir endann á félagslegum viðburðum fyrr en eftir helgi. Þá tekur vinnan og óvissan við.
Einhver kvíði í mér. Hann fer ábyggilega þegar allt er yfirstaðið. Var ég búin að segja ykkur að mér líður best þegar ekkert er að frétta og ekkert í gangi? Það er vissulega þannig.
Hápunktur vikunnar var þegar Styrmir minn ömmukrútt horfði með augasteinunum sínum í mína þegar ég sat með hann upp í sófa. Aðeins að tékka hver væri að halda á honum. Hans sál að horfa á mína sál. Fallegt. Við tengdum.
Lágpunktur vikunnar er núna þegar ég er að bugast sem móðir. Þetta er allt dáldið mikið einmitt núna.
Verkefni vikunnar var ekki af verri gerðinni. Ætlaði að flækja það eitthvað en svo valdi ég bara ódýru og líklegast bestu leiðina. Það var sem sagt að skipta um gólfmottu í Pathfindernum. Hún var orðin svo gatslitin bílstjóramegin að það var komið gat í "gólfið." Það eru sem sagt sérstakar festingar fyrir sérstaka Nissan Pathfinder gólfmottu sem smellist í en það hefði kostað minnst 20.000 kall sýndist mér og hefði þurft að panta sérstaklega á internetinu. Frá Nissan umboðinu einhvers staðar í útlöndum. Eða Ameríku. Það er víst hætt að framleiða þessar sérstöku bílmottur sem eru frá 2012 framleiðslunni og blabla..
Friður til ykkar.
Namaste.
Lífið er búið að vera gott undanfarið.
Allavegana fyrri hluti vikunnar. Stefán átti afmæli, orðinn 16 ára, svo við fórum öll saman í keilu á sunnudeginum og á Shake and pizza. Át heila pizzu ein sem mér finnst í frásögur færandi af því að ég borða ekki pizzu nema hún sé með súrdeigsbotni vanalega. Meltingarkerfið mitt fór í smá sjokk en var furðulega fljótt að jafna sig.
Sjálft afmælið var á mánudeginum svo við fórum aftur út að borða, núna öll heila hersinginn, á Grillhúsið Sprengisandi sem var það sem afmælisbarnið vildi. Við erum átta sem er dáldið yfirþyrmandi en ótrúlega næs líka.
Annars var vikan tiltölulega róleg. Ég lét Óla fá jeppann svo ég var bíllaus. Ætli ég hafi bara ekki haft gott af því að labba í vinnuna, frá Hlíðunum niðrá Suðurlandsbraut í gær og í fyrradag.
Hápunktur vikunnar var móment á mánudagskvöldinu á Grillhúsinu þar sem 393 daga sonarsonur minn leit á mig rannsakandi og mér finnst eins og hann hafi á þessari stundu samþykkt mig. Hann setti puttana sína á munninn minn. Óli sagði að þannig samþykkir hann fólk. Mér fannst eins og hann hafi þarna áttað sig á að ég er ættmenni, ættmóðirin ef við viljum vera dramatísk og látið mig vita að já, hann þekkir mig loksins og samþykkir. Amma er ekki að fara neitt.
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar ég kom heim úr vinnunni og var bara eitthvað svo þreytt. Vegan maskarinn hafði lekið niður á göngunni heim, hann var ekki þar sem hann átti að vera sem er á augnhárunum heldur sunnar. Hrukkurnar í kringum munninn héngu einhvern veginn og æ, bara einhver þreyta í gangi.
Verkefni vikunnar átti nú að vera ofur einfalt. Gat ekki ímyndað mér að það að kaupa nýjan reykskynjara fæli í sér að þurfa að velja á milli einfalds gamaldags reykskynjara eða þá snjall reykskynjara. Snjall! Meikar samt alveg sens að fá þá tilkynningu í símann ef maður er ekki heima og eitthvað kemur upp á. Keypti hann sem sagt, snall reykskynjarann.
Allavegana, finnst ég frekar rík. Það er búið að vera mikið fjölskylduþema í vikunni, hlutverk mitt sem móðir og amma er búið að vera allt að því yfirþyrmandi. En bara allt að mörkunum, fór ekki yfir mörkin og náði að njóta vel samvistanna með fjölskyldunni í vikunni.
Namaste.
Er byrjuð í einkaþjálfun sem hefur reynst alger game changer í mínu lífi.
Passaði að velja einkaþjálfara sem er líka osteopati og veit allt um hryggskekkjur og brjósklos. Er búin að finna þvílíkan mun á bakinu mínu og líðan. Líkaminn er bara allt annar. Vildi óska að ég hefði gert þetta fyrr. Sá líka þegar ég fór í sund í vikunni að ég er komin niður í 63 kg allt í einu og frekar flott bara. Er mjög sátt. Aðal bömmerinn er að það er bara einn tími eftir. Svo er það eftir mér komið að halda þessu við.
Verkefni vikunnar var eins einfalt og það gerist. Samt er það búið að taka mig margar vikur að koma mér í að gera það. Það var einfaldlega að ryksuga bílinn. Sko. Hér áður fyrr fór fólk á bensínstöðvar með 100 kalla og ryksugaði bílinn þannig. Þessi menning virðist dauð eftir því sem ég kemst næst. Var nokkurn tíma að finna út að það eru bílaryksugur sem virka hjá Löðri í Kópavogi. Var bara heillengi að koma mér í þetta en það tókst sem sagt. Sá að bílamottan bílstjóramegin er eiginlega gatslitin og næsta verkefni er þá að finna nákvæmlega svona sem passar í Nissan Pathfinder. Hún nefnilega smellist í ákveðið dúbb í bílnum og er held ég merkst Nissan. Mon diau..
Hápunktur vikunnar var klárlega þegar ég var í búningsklefanum í sundi og fannst ég bara frekar flott!
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar Emilía mín þurfti að horfa upp á hvernig ég fer út úr nuddrýminu. Þarf að taka allt úr sambandi og marg tékka hvort allt sé ekki örugglega úr sambandi. Ekki eins og það geti kviknað í út frá saltlampa en .... :/
Ætla að fara rokka þennan dag (gera allt á check listanum sem er oddly satisfying.)
Namaste.
... with me being the old.
Er að finna að flestum vígstöðvum lífs míns eru ungu konurnar að taka yfir. Hvort sem það er í bókhaldinu hjá Svani eða í nuddinu.
Hann er búinn að fá sér bókara. Hún er yngri en ég og kann betri og skilvirkari leiðir. Hvað ég geri þá á morgnana veit ég ekki en kannski fer ég að gera reikninga. Sagði hann.
Hún vill dagana mína. Er með fleiri kúnna. Er yngri, hraðari, skilvirkari. Veit ekki alveg hvernig ég að höndla þetta. Er rólega týpan. Ok, hún vill kannski bara einn af þeim en smá skellur samt.
Vikan byrjaði hræðilega en er að enda ljúflega. Ákvað að Pee into the wind og fór í blóðprufuna. Varð kvíðin, grét allan tímann og var svo í kvíðaástandi fram á þriðjudag þar sem verkurinn fór ekki og hélt fyrir mér vöku. Eftir því sem ég kemst næst var þetta einhvers konar egglos og blaðra sem blæddi inn á í móðurlífinu eða eitthvað. Allavegana, líður miklu betur. Þetta er allt að koma.
Hápunktur vikunnar var þegar ég var í einkaþjálfun í World class á þriðjudaginn og lyfti þyngra en ég hef nokkru sinni lyft. Eftir sirka 25 ár í World class lærði ég loksins á tækin og hvað er best fyrir mig að gera og hvaða tæki eru best fyrir mig. Leið svo vel eftir æfinguna að ég finn ennþá hvað þetta var gott fyrir mig og það er föstudagur. Er alveg á leiðinni að fara gera þetta aftur. Er að fara í ræktina.
Lágpunktur vikunnar var klárlega þegar ég fór að gráta þegar ég var að pee into the wind. Only my biggest fear samt.
Fékk svo að vita niðurstöðuna í gær og það er bara allt í fína Bína með örvæntingarfullu húsmóðurina okkar.
Verkefni vikunnar að fá mér sensible augnháralengingar. Fann loksins lengingar fyrir viðkvæm augu eins og mín og yes, I did it. Líður smá kjánalega en var bara farið að líða eins og lúða með ómáluð augun alltaf. Langaði að gera eitthvað fyrir andlitið, poppa það aðeins upp, en kannski var þetta of mikið.
Við lítum ekki allar vel út ófarðaðar.
Namaste.
Fyrir sirka 15 árum skrifaði ég mjög dramatíska færslu hér um hvað það hefði kostað mig að hafa þurft að fara í blóðprufu þegar ég var ófrísk af Stefáni. Minnir að það hafi verið einhvern veginn svona (annars er færsluna að finna árið 2007 líklega.)
Tvö kvíðaköst
Eitt geðsýkiskast
Ein svefnlaus nótt
Einn veikindadagur í vinnunni.
Jesús. Það er ekki auðvelt að vera með fóbíu. Ég fór sem sagt til læknis á mánudaginn og hann vildi senda mig í rannsóknir, þvagprufu og blóðprufu. Hann sá að ég hafði ekki farið í blóðprufu síðan 2015 og furðaði sig á því. Ég útskýrði málið og þessi elskulegi læknir sýndi mér skilning og sagðist geta bundið um hnútana þannig að ég gæti fengið að koma til þeirra á heilsugæslustöðina og fengið að liggja fyrir og eftir og fengið róandi.
Sko.
Ég nenni ekkert að vera svona. Leiðinlegt að þurfa fórna heilum degi í ótta. Það hefur sem sagt gerst í hin skiptin að það hefur liðið yfir mig og svona. Það er hræðilega leiðinlegt.
Pee into the wind Svava!
Vikan var góð. Núna er frídagur sem er mjög gott að því að ég er eiginlega frá vegna túrverkja. Þeir koma á nóttunni. Byrjaði síðustu helgi. Ég sem ætlaði í gelluyoga hjá einni sem mig hefur langað til lengi. En ástand mitt býður ekki upp á það.
Hápunktur vikunnar var í gær þegar ég var að heila. Elska bara svo mikið mómentið þegar ég kemst í beintengingu og almættið flæðir í gegn og vinnur í gegnum mig. Það gerist ekki alltaf. Nuddið þar á undan var beinlínis vandræðalegt af því að ég var með nýjan síma (iphone) sem ég kann ekki almennilega á og gat ekki tengt hann við bluetooth gaurinn svo að þegar ég setti á flugstillinguna hætti tónlistin. Sem betur fer var þetta fastakúnni og við spjölluðum og svo hjálpaði hún mér að tengja dæmið svo að ég gæti sett á flugstillinguna. Já og tifandi klukkandi truflaði líka það nudd. Hérna er hann. Lágpunktur vikunnar sem sagt. Fyndið að alltaf er þetta á miðvikudögum. Oft. Bæði hápunktur og lágpunktur vikunnar.
Verkefni vikunnar tókst ekki vel til.
Er frekar einföld kona. Þegar mig vantar nærbuxur fer ég í Lindex. Í öll síðustu skipti sem ég hef farið í Lindex hefur ekki verið til mín stærð sem er mjög einfaldlega Medium. Samt fer ég þangað aftur þegar mig vantar nærbuxur. Verkefnið vikunnar var sem sagt að kaupa nærbuxur og sokka. Var heldur ekki ánægð með sokkana. Þeir þurfa að vera ökklasokkar svona hvítir íþrótta en þeir sem ég keypti voru of þunnir.
Ég veit flestar aðrar konur elska að versla og hefðu farið í aðrar búðir og blablabla. Mér hins vegar leiðast svo mikið búðir og Kringlan að ég þurfti stuðningsfulltrúa með mér. (Djók, ekki djók.)
Er auðvelt að vera ég?
Nei.
Namaste
Guðirnir eru góðir.
Unglingurinn minn (bráðum 16 ára) er ekki með neitt á veggjunum í herberginu sínu. Oft er ég að hvetja hann til að finna einhver fótboltaplaköt eða eitthvað en hann bara: "hvar?"
Ég var hins vegar allt annað mál.
Veggirnir voru málaðir í litum djöflana; rautt og svart og málað á vegginn með svampi. Það var í tísku í kringum 1993 að svampmála. Ákveðinn stíll. Síðan voru fullt af plakötum með menningu þess tíma. Mikill karakter í öllum þeirra. Flest úr tímaritinu i-D sem var það svalasta sem ég vissi um á þessum tíma. Fyrir utan Stussy. Mikið teenage angst í gangi með léttúð samt.
Úff, svakalegt tímabil.
Mikið er ég þakklát fyrir unglinginn minn sem stendur sig svo vel í lífinu. Núna er allt að gerast. Hann er í lokaprófum og er að klára 10. bekk. Næsta vetur verður hann líklega kominn í menntaskóla.
Allavegana, er að elska vikurnar núna. Það gerir svo margt og mikið gott að vera með 4ra daga vikur þökk sé öllum þessum frídögum. Varð reyndar smá ringluð á miðvikudaginn og hélt að það væri laugardagur. Mín ástkæra móðir leiðrétti misskilninginn.
Vikan var létt og góð. Alveg eins og ég vil hafa þær. Hef aldrei verið mikið fyrir álag.
Hápunktur vikunnar var á miðvikudaginn í hot power yoga tíma. Veit ekki hvort þið hafið farið í svona tíma en hann var meira en klukkutími og ég var bara svo ánægð að hafa lifað hann af!
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar ég fór í Kringluna að útrétta og leið eins og lúða af því að ég er alltaf í sömu útivistarbuxunum (þær eru þægilegar) og sömu skónum (pússaði þá reyndar aðeins upp í gær.) Verð að step up my game af því að jú, þið heyrðuð rétt. Gelluseason er að byrja.
Verkefni vikunnar var að undirbúa bæði húsmæðraorlof í formi sumarbústaðaferðar með besties og afmæli Styrmis Orra með því að gera rétti sem ég síðan frysti.
Whoop whoop!
Namaste.
... old.
Aftur. Sé að síðasti póstur byrjaði álíka annarkannarlega.
"Gah" sagði vinkona mín í gær. Við vorum staddar á Fjörukránni, ekki að sumbli, heldur var hún að ferma elstu dóttur sína. Fyrsta fermingin af þremur. "Þetta er ekkert smá mikið mál!" sagði hún. Veislan var stór, held um 70 manns.
"Við höfum fermt þrisvar" heyrðist í okkur Svan.
Þarna var það. Þessi skringilegheit. Vinkonur mínar og jafnaldrar eru í ár að ferma í fyrsta skiptið og sumar ekki byrjaðar og eru kannski með þrjú börn undir fermingaraldri.
Mér finnst þær vera sprækar.
Skil ekki alveg af hverju mér finnst ég vera eldri og þreyttari en þær.
Hver veit?
Allavegana, vikan var nú bara létt. Frídagur í gær og ég vann ekki nema tvo daga. Svo er líka allt léttara um leið og fer að birta svona yfir. Gleðilegt sumar segi ég nú bara:)
Hápunktur vikunnar var á miðvikudaginn þegar ég fékk óvænt tvo kúnna sem pöntuðu samdægurs. Var aðeins farin að missa trúnna á þessu nuddbrasi því þetta er dáldið bras og hark en nei, það eru einhverjir sem finnst ég hafa upp á eitthvað að bjóða. Mikið ánægð með mig á miðvikudaginn.
Lágpunktur vikunnar var í gær þegar mér fannst ég vera eldri en jafnaldra vinkonur mínar þegar raunin er að þær eru nokkrum mánuðum eldri en ég!
Markmið vikunnar var þungt og erfitt. Þetta er rétta viðhorfið Svava. Allavegana, náði því ekki. Markmiðið var sem sagt að selja annan nuddbekkinn minn því núna þarf ég að spara fyrir Danmerkurferðinni:)
Namaste.
